Αφιέρωμα στον Πατέρα Παΐσιο από την ΕΤ3
Σάββατο 14 Μαΐου 2011
Η παραβολή του Φαρισαίου και του Τελώνη
Ομιλία του Καθηγητή Νευρολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, κ. Σταύρου Μπαλογιάννη στον Ιερό Ναό Τριών Ιεραρχών Πανεπιστημίου Πατρών.
Πέμπτη 12 Μαΐου 2011
ΑΓΙΑ ΜΑΤΡΩΝΑ Η ΡΩΣΙΔΑ Η ΑΟΜΜΑΤΟΣ [2 ΜΑΪΟΥ]
Η Αγία Ματρώνα γεννήθηκε στις 22/11/1881 στο χωριό Σέμπινο της Ρωσίας από γονείς ευλαβείς, χωρικούς, φτωχούς. Ήταν το τέταρτο παιδί τους και από θαυματουργική επέμβαση οι γονείς της την κράτησαν και δεν την έδωσαν σε ορφανοτροφείο όταν αυτή γεννήθηκε.
Βαπτίστηκε Ματρώνα προς τιμήν της Οσίας Ματρώνας της εν Κωνσταντινουπόλει και η αγία, η οποία σημειωτέον γεννήθηκε αόμματη (χωρίς δηλαδή οφθαλμούς, με κενές τις κόγχες) έδειξε από νωρίς την θεία της εκλογή.
Αγωνιζόταν από μικρή στην προσευχή και γρήγορα φάνηκε και το διορατικό-προορατικό αλλά και το θεραυπευτικό της χάρισμα. Γνώριζε αμαρτίες, σκέψεις, και πράξεις των ανθρώπων. Ένοιωθε και προγνώριζε συμφορές και καταστροφές, με τις ευχές της δε, θεράπευε πλήθος αρρώστων που συνέρρεαν όχι μόνο από το χωριό της αλλά και από την ευρύτερη περιοχή
Βαπτίστηκε Ματρώνα προς τιμήν της Οσίας Ματρώνας της εν Κωνσταντινουπόλει και η αγία, η οποία σημειωτέον γεννήθηκε αόμματη (χωρίς δηλαδή οφθαλμούς, με κενές τις κόγχες) έδειξε από νωρίς την θεία της εκλογή.
Αγωνιζόταν από μικρή στην προσευχή και γρήγορα φάνηκε και το διορατικό-προορατικό αλλά και το θεραυπευτικό της χάρισμα. Γνώριζε αμαρτίες, σκέψεις, και πράξεις των ανθρώπων. Ένοιωθε και προγνώριζε συμφορές και καταστροφές, με τις ευχές της δε, θεράπευε πλήθος αρρώστων που συνέρρεαν όχι μόνο από το χωριό της αλλά και από την ευρύτερη περιοχή
Το ξεφορτώθηκες… τώρα θα συνεχίσεις όπως πριν τη ζωή σου…
Το ξεφορτώθηκες… τώρα θα συνεχίσεις όπως πριν τη ζωή σου…
«Η ψυχική μου κατάσταση και πριν, και μετά την έκτρωση φαινόταν πολύ καλή. Όπως όμως κατάλαβα αργότερα, στην πραγματικότητα είχα νεκρώσει κάποιες ψυχικές λειτουργίες για να μην αισθάνομαι πόνο. Χρησιμοποίησα την εκλογίκευση για ναι πείσω τον εαυτό μου ότι δεν υπήρχε τίποτα άλλο πού ναι μπορώ ναι κάνω, κι έπρεπε ναι φανώ ψύχραιμη….
Από τότε που έκανα την έκτρωση είχα αλλάξει τρομερά. Είχα γίνει σκληρή και κυνική. Δεν είχα εμπιστοσύνη στους άντρες, ούτε καν στον εαυτό μου. Η σχέση μου με το φίλο μου είχε διαλυθεί, κι εμείς δεν καταλάβαμε καλά-καλά πώς συνέβη αυτό. Παρουσίασα και διάφορα άλλα από αυτά που γράφετε στή σελίδα με το μετεκτρωτικό σύνδρομο. Έχασα την άνεση που είχα με τα παιδιά, που κάποτε τα λάτρευα και με λάτρευαν. Απέφευγα ναι κάθομαι κοντά τους γιατί πια δεν ήξερα τι να τους πω, φοβόμουν ναι κρατήσω μωρά στα χέρια μου, μήπως πάθουν κάτι.
«Η ψυχική μου κατάσταση και πριν, και μετά την έκτρωση φαινόταν πολύ καλή. Όπως όμως κατάλαβα αργότερα, στην πραγματικότητα είχα νεκρώσει κάποιες ψυχικές λειτουργίες για να μην αισθάνομαι πόνο. Χρησιμοποίησα την εκλογίκευση για ναι πείσω τον εαυτό μου ότι δεν υπήρχε τίποτα άλλο πού ναι μπορώ ναι κάνω, κι έπρεπε ναι φανώ ψύχραιμη….
Από τότε που έκανα την έκτρωση είχα αλλάξει τρομερά. Είχα γίνει σκληρή και κυνική. Δεν είχα εμπιστοσύνη στους άντρες, ούτε καν στον εαυτό μου. Η σχέση μου με το φίλο μου είχε διαλυθεί, κι εμείς δεν καταλάβαμε καλά-καλά πώς συνέβη αυτό. Παρουσίασα και διάφορα άλλα από αυτά που γράφετε στή σελίδα με το μετεκτρωτικό σύνδρομο. Έχασα την άνεση που είχα με τα παιδιά, που κάποτε τα λάτρευα και με λάτρευαν. Απέφευγα ναι κάθομαι κοντά τους γιατί πια δεν ήξερα τι να τους πω, φοβόμουν ναι κρατήσω μωρά στα χέρια μου, μήπως πάθουν κάτι.
Ποιοι είναι οι καρποί της ευχής του Ιησού; (Ιερομονάχου Κλεόπα Ηλιέ)
Γέροντας Κλεόπας Ηλιέ
— Ο πρώτος καρπός της ευχής του Ιησού είναι η αποβολή των νοερών παραστάσεων από τις ματαιότητες του κόσμου, κατά τον άγιο Διάδοχο, ο οποίος λέγει: «Αυτά που είχαν μπει παλαιότερα στην καρδιά του ανθρώπου εξαφανίζονται μαζί με όλες τις ωραιότητες της ζωής»
— Ο δεύτερος καρπός της ευχής είναι η φοβερά θέα της ασωτίας της ψυχής, η οποία εκδηλωνόταν με τις σωματικές αισθήσεις και τους κακούς λογισμούς. Απ’ αυτή την θέα αποκτά ο άνθρωπος ταπείνωσι, πένθος, δάκρυα, όπως λέγη ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.
— Ο τρίτος καρπός της καρδιακής προσευχής είναι ότι, με την επιστροφή του νου στην καρδιά, τόσο ο νους όσο και η καρδιά του ανθρώπου, γίνονται σαν ένας καθαρός καθρέπτης στον οποίον ο ίδιος ο αγωνιστής γνωρίζει τις πονηρές κινήσεις των σκέψεών του και καλεί τον Ιησού σε βοήθεια.
— Ο τέταρτος καρπός είναι η αγνότης της φύσεως, καθότι το έργο της καθαρότητος της φύσεως είναι υπεράνω αυτής της φύσεως, ως δοσμένο από την Θεία Χάρι του Παναγίου Πνεύματος
— Ο πέμπτος καρπός της προσευχής είναι ότι, μπαίνοντας ο νους στην καρδιά για να μιλήση εκεί με τον ενδιάθετο λόγο, κατακλύζεται από μεγάλη χαρά και πνευματική ευφροσύνη, όπως δηλώνη γι’ αυτά ο Ιωσήφ Βρυένιος.
— Ο έκτος καρπός της ευχής είναι ότι με αυτή την προσευχή κατασκηνώνει η Χάρις του Θεού μυστικά μέσα στην καρδιά.
— Ο έβδομος καρπός είναι ότι με την αδιάλειπτη μνήμη του Ονόματος του Ιησού, γεννάται στην ψυχή η αγάπη προς τον Χριστό. (Βλέπε «Φυλακή των πέντε αισθήσεων» του αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου).
— Άλλοι καρποί της προσευχής είναι: Η συμμάζωξις των λογισμών, η ευλάβεια, η προσοχή επί του εαυτού μας, η ταπείνωσις, ο φόβος του Θεού, η μνήμη του θανάτου, η ειρήνη της καρδιάς και των λογισμών, η συγκέντρωσις της προσοχής στην καρδιά και η πνευματική θερμότης.
Ιερομονάχου Κλεόπα Ηλιέ
«Πνευματικοί Λόγοι»
Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη»
Θεσσαλονίκη 1992
Πηγή:http://vatopaidi.wordpress.com
— Ο πρώτος καρπός της ευχής του Ιησού είναι η αποβολή των νοερών παραστάσεων από τις ματαιότητες του κόσμου, κατά τον άγιο Διάδοχο, ο οποίος λέγει: «Αυτά που είχαν μπει παλαιότερα στην καρδιά του ανθρώπου εξαφανίζονται μαζί με όλες τις ωραιότητες της ζωής»
— Ο δεύτερος καρπός της ευχής είναι η φοβερά θέα της ασωτίας της ψυχής, η οποία εκδηλωνόταν με τις σωματικές αισθήσεις και τους κακούς λογισμούς. Απ’ αυτή την θέα αποκτά ο άνθρωπος ταπείνωσι, πένθος, δάκρυα, όπως λέγη ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.
— Ο τρίτος καρπός της καρδιακής προσευχής είναι ότι, με την επιστροφή του νου στην καρδιά, τόσο ο νους όσο και η καρδιά του ανθρώπου, γίνονται σαν ένας καθαρός καθρέπτης στον οποίον ο ίδιος ο αγωνιστής γνωρίζει τις πονηρές κινήσεις των σκέψεών του και καλεί τον Ιησού σε βοήθεια.
— Ο τέταρτος καρπός είναι η αγνότης της φύσεως, καθότι το έργο της καθαρότητος της φύσεως είναι υπεράνω αυτής της φύσεως, ως δοσμένο από την Θεία Χάρι του Παναγίου Πνεύματος
— Ο πέμπτος καρπός της προσευχής είναι ότι, μπαίνοντας ο νους στην καρδιά για να μιλήση εκεί με τον ενδιάθετο λόγο, κατακλύζεται από μεγάλη χαρά και πνευματική ευφροσύνη, όπως δηλώνη γι’ αυτά ο Ιωσήφ Βρυένιος.
— Ο έκτος καρπός της ευχής είναι ότι με αυτή την προσευχή κατασκηνώνει η Χάρις του Θεού μυστικά μέσα στην καρδιά.
— Ο έβδομος καρπός είναι ότι με την αδιάλειπτη μνήμη του Ονόματος του Ιησού, γεννάται στην ψυχή η αγάπη προς τον Χριστό. (Βλέπε «Φυλακή των πέντε αισθήσεων» του αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου).
— Άλλοι καρποί της προσευχής είναι: Η συμμάζωξις των λογισμών, η ευλάβεια, η προσοχή επί του εαυτού μας, η ταπείνωσις, ο φόβος του Θεού, η μνήμη του θανάτου, η ειρήνη της καρδιάς και των λογισμών, η συγκέντρωσις της προσοχής στην καρδιά και η πνευματική θερμότης.
Ιερομονάχου Κλεόπα Ηλιέ
«Πνευματικοί Λόγοι»
Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη»
Θεσσαλονίκη 1992
Πηγή:http://vatopaidi.wordpress.com
Τετάρτη 11 Μαΐου 2011
Περί μετανοίας
Όλα τα φυσικά σώματα τείνουν στο κέντρο της γης και όλες οι ανθρώπινες ψυχές φυσικά στρέφονται στο πνευματικό τους Κέντρο ή το Αρχέτυπό τους, τον Θεό. Η αμαρτία ήταν που διέστρεψε αυτή τη φυσική κατεύθυνση της ψυχής.
Στην καρδιά του ανθρώπου συμβαίνει άλλοτε να προσεγγίζει προς τον Θεό και άλλοτε να απομακρύνεται από τον Θεό. πότε ησυχία και χαρά, άλλοτε σύγχυση, φόβος και στενοχώρια∙ πότε ζωή και πότε θάνατος πνευματικός.
Η εγγύτης στον Θεό συμβαίνει μέσα στις θλίψεις. Το κυριώτερο ζητούμενο της ζωής μας είναι η ένωση με τον Θεό, αλλά η αμαρτία εμποδίζει απόλυτα τον σκοπό αυτό. Γι’ αυτό απέφευγε την αμαρτία και πρόσφερε ενώπιον του Θεού μεταμέλεια για τα κακά που πράττεις με καθαρή καρδιά, μετάνοια.
Στην καρδιά του ανθρώπου συμβαίνει άλλοτε να προσεγγίζει προς τον Θεό και άλλοτε να απομακρύνεται από τον Θεό. πότε ησυχία και χαρά, άλλοτε σύγχυση, φόβος και στενοχώρια∙ πότε ζωή και πότε θάνατος πνευματικός.
Η εγγύτης στον Θεό συμβαίνει μέσα στις θλίψεις. Το κυριώτερο ζητούμενο της ζωής μας είναι η ένωση με τον Θεό, αλλά η αμαρτία εμποδίζει απόλυτα τον σκοπό αυτό. Γι’ αυτό απέφευγε την αμαρτία και πρόσφερε ενώπιον του Θεού μεταμέλεια για τα κακά που πράττεις με καθαρή καρδιά, μετάνοια.