Η κάθοδος στον Άδη

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

1.Η κάθοδος στον Άδη είναι το εντελώς αντίθετο της ζωής της ενατένισης, αλλά ούτε το ένα ούτε το άλλο είναι εύκολο να το κατανοήσει κανείς αν δεν έχει την ανάλογη εμπειρία.

2.Το Ευαγγέλιο μιλάει γι΄ αυτούς που ζουν στους τάφους (εν τοις μνημείοις), αλλά ο κόσμος ερμηνεύει κατά γράμμα και νομίζει ότι εννοεί ότι υπάρχουν άνθρωποι που κυριολεκτικά ζουν μέσα στα μνήματα! Παρόλο που κι αυτό συμβαίνει καμιά φορά.

3.Η κάθοδος στον Άδη είναι μια λεκτική μεταφορά και υποδηλώνει τον τρόπο της ζωής αυτών που έχουν μάτια αλλά δε βλέπουν κι αυτιά αλλά δεν ακούουν, γιατί αν έβλεπαν κι άκουγαν θα μπορούσαν να θεραπευτούν. Ο Ιησούς δίδαξε και διδάσκει σ' αυτούς και σώζει τους πιστεύοντας.

4.Τί δε βλέπουν λοιπόν και τι δεν ακούνε αυτοί που κατεβαίνουν στον Άδη; Δεν υπάρχει περιγραφή ούτε ορισμός για τη χαρά της ενατένισης. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: "όπου πάτε μην πάρετε μαζί σας τίποτα". Ο Προφήτης Ιωάννης πριν αρχίσει το κήρυγμα αποξενώθηκε από τα πάντα!

5.Όπως μια κοινωνία δεν μπορεί να ζήσει χωρίς ηγέτη και διαλύεται έτσι κι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον ηγέτη -νου (σοφία). Η αναρχία είναι χειρότερη απ΄ το χειρότερο πολίτευμα στον κόσμο!

6.Ενατένιση είναι η ταπείνωση και η απλότητα. Η αναγνώριση ότι υπάρχει ανώτερο επίπεδο από αυτό που αποτιμάται με τα χρήματα και με τα χρήσιμα πράγματα: το επίπεδο της μετάνοιας, της ανιδιοτελούς αγάπης και της ευχαριστίας για τις μύριες ευεργεσίες του Θεού!

πηγη: moschoblog.blogspot.com