ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ !!!

http://vatopaidi.wordpress.com

ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, γιατί ως Θεός είναι η ίδια η Αγάπη…Το απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο όταν θέλησε να γίνει άνθρωπος και να έλθει στη γη για χάρη μας. Δεν ήλθε με ένδοξο τρόπο για να με υποχρεώσει να Τον πιστέψω, αλλά ως ασήμαντος άνθρωπος γεννήθηκε σ’ ένα στάβλο κι έζησε φτωχός και ταπεινός στη μικρή πόλη μιας ασήμαντης επαρχίας. Η ανθρώπινη ζωή Του ήταν η απόλυτη έκφραση έμπρακτης αγάπης με αποκορύφωμα την υπέρτατη θυσία που Τον οδήγησε στο θάνατο. Η διδασκαλία Του, που ο ίδιος εφάρμοσε στην πράξη, μολονότι ως άνθρωπος δεν μορφώθηκε και δεν σπούδασε, υπήρξε η υψίστη σοφία που οδήγησε την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό στις ευγενέστερες κατακτήσεις. Το μήνυμα της Ανάστασής Του από τούς νεκρούς, που πληρώθηκε πολύ ακριβά απ’ όσους το πίστεψαν και το διέδωσαν, προσφέρει τη μεγαλύτερη ελπίδα που μπορεί να δεχτεί η ανθρώπινη καρδιά και λύνει κάθε υπαρξιακό πρόβλημα της ζωής.

ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, γιατί η ζωή μου πήρε νόημα απ’ αυτή την ελπίδα. Ο Ίδιος δεν μου υπόσχεται απολαύσεις που εξαρτώνται από υλικά αγαθά η κοσμικά προνόμια, αλλά μου παρουσιάζει την επίγεια ζωή γεμάτη ευκαιρίες για την προσέγγιση της αιώνιας πνευματικής απόλαυσης. Είναι η χαρά που εξαρτάται από την είσοδό μου στο χώρο της Αγάπης, που είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής, δηλαδή η ένωσή μου μ’ Εκείνον. Έτσι, πράγματα όπως ο πλούτος, η ομορφιά και η δόξα, αλλά και η φτώχεια η η ασχήμια η η ασθένεια που μπορεί να έχω, φαίνονται ασήμαντα και μηδαμινά μπροστά στη χαρά της αγάπης που με κάνει καλύτερο άνθρωπο όσο περισσότερο αγωνίζομαι να ζω το θέλημά Του και τις εντολές Του.

ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, γιατί η ζωντανή παρουσία Του στη ζωή μου, γέμισε την καρδιά μου από τέτοια χαρά, εσωτερική γαλήνη, ειρήνη και ασφάλεια, που κανένα φαινόμενο και καμιά άλλη δύναμη δεν μπορεί να μου προσφέρει. Μέσα σε μια ζωή γεμάτη δοκιμασίες και θλίψεις, στην οποία επέλεξα να ζω χάνοντας τον Παράδεισο που Εκείνος μου είχε εξ αρχής προσφέρει, σε κάθε δυσκολία που περνάω Τον νοιώθω δίπλα μου να με καταλαβαίνει και να με στηρίζει ψυχικά, γιατί ο ίδιος είναι ένας Θεός που πέρασε θλίψη, αγωνία, πόνο και βάσανα για χάρη μου και μάλιστα έφθασε στο θάνατο για μένα. Για κανένα λόγο δεν θα μπορούσα να νοιώθω περισσότερη περηφάνεια και τιμή, παρά για ένα φίλο που με αγαπάει τόσο πολύ.

ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, γιατί μπορώ να Τον εμπιστεύομαι. Το πρόσωπο και τα λόγια Του ποτέ δεν αποδείχθηκαν ψεύτικα η ανεφάρμοστα. Αντίθετα, η διαίσθησή μου δεν αναγνωρίζει τίποτα πιο αληθινό από την πίστη σ’ Εκείνον. Η ζωή των αγίων της Εκκλησίας Του και κάθε γνήσιος αγωνιστής της πίστης, είναι η μεγαλύτερη έμπνευση για το νου και την ψυχή μου. Εμπιστεύομαι την κρίση Του για το τι θα μου συμβεί και ξέρω ότι φροντίζει πάντα για το καλό μου. Γνωρίζω πως και στις μεγαλύτερες δυσκολίες που θα επιτρέψει να περνάω, είναι ικανός να με στηρίξει.Νοιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη απέναντι στο Χριστό, γιατί του οφείλω το ύψιστο αγαθό της ζωής. Με όλη τη δύναμη που μπορεί το μυαλό μου να συλλάβει, Τον θαυμάζω ως Δημιουργό του κόσμου που μας περιβάλλει, αφού όλες οι λειτουργίες της φύσης έχουν σαν αρχή Εκείνον. Αν είμαι ευγνώμων απέναντι στους γονείς μου η σε όποιον φρόντισε από μικρός να έχω στέγη, τροφή και ενδυμασία, άπειρες φορές η καρδιά μου υποκλίνεται μπροστά σ’ Εκείνον που μας παρέχει όλες τις προϋποθέσεις της ζωής και της ισορροπίας του κόσμου. Εκείνος κανονίζει τη θέση και την κίνηση της γης, ώστε να μην καίγεται και να μην παγώνει. Εκείνος κινεί την ατέλειωτη αλυσίδα των ζωντανών οργανισμών πάνω της. Εκείνος καθορίζει τούς φυσικούς νόμους που στερεώνουν το διάστημα και όσα γνωστά η άγνωστα υπάρχουν σ’ αυτό. Εκείνος ρυθμίζει τη λειτουργία των οργάνων του σώματός μου και δίνει οξυγόνο στην ανάσα μου μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει. Εκείνος, σύμφωνα με το Ευαγγέλιό Του κανονίζει μέχρι και τον αριθμό των τριχών του κεφαλιού μου, κάτι που αγνοεί εντελώς ακόμα και η μάνα που με γέννησε. Με ξέρει καλύτερα από τον πιο κολλητό μου φίλο, με γνωρίζει βαθειά ως τον πάτο της ψυχικής μου αβύσσου. Κι ενώ βλέπει τα άπειρα ελαττώματά μου, που θα έκαναν τον καθένα να με αντιπαθήσει αν τα γνώριζε, με αγαπά όσο το μυαλό μου δεν μπορεί να μετρήσει. Και μόνο γι’ αυτό το λόγο θα άξιζε να Του δώσω ό,τι πιο πολύτιμο έχω. Δεν περιμένει να του προσφέρω τίποτα για να με αγαπά και παρόλες τις φορές που Του γυρίζω την πλάτη, ακόμα κι αν Τον πολεμήσω, δεν ελαττώνει την αγάπη Του απέναντί μου, σαν τον ήλιο που δεν κάνει διάκριση στην αποστολή των ακτίνων του..

ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, για το σεβασμό και τη διακριτικότητά Του απέναντί μου. Η σχέση μου μαζί Του είναι σαν τον καθρέφτη, που όσο τον πλησιάζεις έρχεται κοντά στο είδωλό σου και όσο απομακρύνεσαι φεύγει. Είναι πάντα εδώ για μένα, αλλά μου αφήνει την πρωτοβουλία να Τον αναζητήσω η να Τον διώξω. Ως απόλυτη Αγάπη, Εκείνος, αναγνωρίζει την ελευθερία μου να επιλέξω πόσο κοντά Του θέλω να βρίσκομαι. Είναι έτοιμος με ανοιχτή αγκαλιά να δεχτεί την επιστροφή μου, αφού Τον έχω προδώσει, με μια απλή συγνώμη. Τον αγαπώ, γιατί ενώ ασχολείται με δισεκατομμύρια ανθρώπους, ενδιαφέρεται για μένα προσωπικά, δίνοντάς μου αυτοτελή αξία. Αν κάποιο σημαντικό πρόσωπο, ένας πρωθυπουργός, ένας μεγαλοεπιχειρηματίας η ένας διάσημος σταρ δεχόταν να τον συναντήσω έστω και μία φορά, θα το θεωρούσα μεγάλη τιμή και ευκαιρία. Εκείνος είναι ο Θεός του Σύμπαντος κι όμως μου παρέχει το δικαίωμα να Του μιλάω ό,τι ώρα θέλω. Σε όποιο τόπο η κατάσταση κι αν βρεθώ, στο σπίτι η στη δουλειά, στο λεωφορείο η πλένοντας τα πιάτα, θαυμάζοντας ένα ηλιοβασίλεμα για να Του πω ευχαριστώ, η μέσα σ’ ένα μπαρ όπου μπορεί να κινδυνεύω για να Του ζητήσω βοήθεια, καθώς περπατώ στο δρόμο η γονατιστός στο Ναό Του για να Τον δοξάσω..

ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, γιατί είναι ο καλύτερος σύνδεσμος που μπορεί να με δέσει με τούς φίλους μου, ακόμα κι όταν βρίσκονται μακρυά μου, καθώς φαντάζομαι ότι όλοι είμαστε γονατιστοί μπροστά Του, σαν μια οικογένεια λουλουδιών στον απέραντο κήπο Του. Όσο σκέφτομαι Εκείνον, ποτέ δεν φωλιάζει μίσος η κακία στην καρδιά μου για όσους με αδικούν.

ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, γιατί ο κόσμος και η ζωή παίρνουν μια γοητεία αξεπέραστη μέσα από τη γνώση της παρουσίας Του. Το κυνήγι του θελήματός Του είναι το ωραιότερο παιχνίδι που γνώρισα. Όσο κακός παίκτης κι αν είμαι, δεν αρνείται να με βοηθήσει στις προσπάθειές μου. Κάθε κατάκτηση με γεμίζει χαρά και κάθε πτώση μου προσφέρει ταπείνωση και σοφία, όσο πιστεύω και ελπίζω στη δύναμη της Αγάπης Του. Το κίνητρο της αιώνιας χαράς που μόνο Εκείνος μου προσφέρει με πολλαπλή αμοιβή και στο παρόν και πέρα απ’ το θάνατο, για καθετί που κάνω για χάρη Του, ολοκληρώνει το νόημα της αποστολής μου σ’ αυτή τη ζωή. Κάθε σύγκρισή Του με οποιοδήποτε μέγεθος, απέχει όσο ο Δημιουργός από το δημιούργημα, όσο η Αλήθεια από το ψέμα, όσο η αφθαρσία από το θάνατο. Αγαπώ το Χριστό, γιατί είναι η Αγάπη και τίποτα δεν συγκρίνεται μαζί Του !

Αρχ. Νεκτάριος Μουλατσιώτης

Πηγή:  Ορθόδοξη Μαρτυρία , τεύχος 131