Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

ΠΕΡΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ - "Να μην πτοείστε..."


Ο γέροντας Πορφύριος είπε:
«Μην απελπίζεσαι»
«Όταν αμαρτάνεις, να μην απελπίζεσαι. Με θάρρος και ελπίδα στο Θεό να μετανοείς και να πηγαίνεις στον Πνευματικό που σου έχω υποδείξει, αν δεν μπορώ εγώ, και να τα εξομολογείσαι. Έτσι μόνο θα σωθείς».
«Δεν υπάρχει απελπισία μέσα στην Εκκλησία»
Εκείνο που έλεγε, κυρίως, ήτανε για τη σημασία της εξομολογήσεως. Έλεγε:
«Δεν υπάρχει απελπισία όταν είσαι μέσα στην Εκκλησία, ό,τι και να έχεις κάνει, ό,τι και να έχεις υποστεί. Δεν υπάρχει απελπισία. Στενοχώρια μπορεί να έχεις, αλλά απελπισία όχι. Ο Θεός, μέσα από την εξομολόγηση -τόνιζε πάρα πολύ τη σημασία του Ιερέα, το χέρι του παπά ...; ήταν σαν να έβγαινε από εκεί η Θεία Χάρη- σε βοηθά και ξεπερνάς αυτά τα οποία μπορεί να σε οδηγήσουν στα έσχατα όρια της απελπισίας»
Ο γέροντας Πορφύριος έλεγε για τις στιγμες που μας πιάνει απελπισία:
«Έχει ο Θεός. Εκεί που απελπίζεσαι, σου στέλνει κάτι που δεν το περιμένεις ...; αρκεί να Τον πιστεύεις και να Τον αγαπάς.Όπως και Εκείνος μας αγαπά και φροντίζει για εμάς, όπως ο κάθε πατέρας για τα παιδιά του. Και όλοι μας είμαστε παιδιά Του Θεού. Και ό,τι καλό έχουμε, το έχουμε από Τον Θεό. Είναι δικό Του το δώρο. Δεν έχεις ακούσει στην Εκκλησία ότι: "Πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειον άνωθεν έστικατά βαίνον, εκ σου του Πατρός των φώτων;" »
Κάποιος γέροντας είπε:
«Δεν έχω ασχοληθεί με πολλά πράγματα. Λίγα πατερικά ξέρω και προσπαθώ ...;, τέλος πάντων. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι δεν υπάρχει φαρμάκι στον άνθρωπο. Το φαρμάκι γίνεται γλυκό, όταν το αντιμετωπίσεις πνευματικά. Βλέπουμε πολλές φορές ένα άνθρωπο να αμαρτάνει. Λυπείται όπως πραγματικά μετανοεί, νιώθει λύπη εξομολογείται και έχει θεια παρηγοριά. Και όταν δεν νοιώθει αυτή την παρηγοριά, τότε πρέπει να καταλάβει ότι κάποια εξέλιξη τον πειράζει μέσα του, τον πειράζει ο λογισμός και πρέπει να πάει να το πει αυτό, όποτε έρχεται η παρηγοριά. Προχωρούμε τώρα. Συμμετέχει σε μια στεναχώρια ενός αδελφού που υποφέρει, κάνει προσευχή, παρακαλεί και τον βοηθάει ο Θεός. Είπε πάλι , όταν κανείς είναι ελευθερωμένος από το παλιοάγχος, τότε αναπαύονται κοντά του και κάθε είδους άνθρωποι.»
Και εγω σαν ελαχιστος και απλος ανθρωπος για τους καιρους που ζουμε λεω:
Τα τελευταια χρονια δεν ακουμε τιποτα καλο και ευχαριστο. Πολεμοι, πλημμυρες, λιμοι, νοσος ταδε...και η λιστα δεν εχει τελειωμο. Δεν λεω οτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι, ισα ισα που μπορει να ειναι και χειροτερα...

Το θεμα ειναι να μην πτοουμαστε, να μην απελπιζομαστε και να μην χανουμε την πιστη μας στο Θεο...να μην πιστεψουμε οτι μας εχει εγκαταλειψει. Ξερω οτι αυτο ακουγεται τρομερα δυσκολο και ακατανοητο. Ο Θεος δεν μας εγκατελειψε, μας δοκιμαζει και μας δινει ευκαιριες για να μετανοησουμε. Δυστηχως ή ευτυχως ο Θεος δρα με μυστηριο τροπο που για πολλους ισως να μην ειναι κατανοητος. Για να κατανοηθει ομως ο τροπος με τον οποιο δρα, θα πρεπει να μελετησουμε το λογο του, την Παλαια και Καινη Διαθηκη...ειναι απαραιτητο.

Ξερω οτι ακουγεται παραλογο για μερικους και ισως και για μενα καποιες φορες. Αν ομως πιστεψουμε οτι ο Θεος μας εγκατελειψε, τοτε οταν ο Αντιχριστος ερθει σαν σωτηρας του κοσμου, θα ειναι πολυ ευκολο να τον πιστεψουμε και να τον προσκηνησουμε.
Μην πτοείστε, μην πανικοβαλεστε...Πιστη, προσευχη και επαγρυπνιση παντου και παντα! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

<< Αποφθέγματα >>