Η μετάνοια και τα κρίματα του Θεού

Στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης ήταν τον παλιό καιρό ένα ησυχαστήριο γυναικών. Κάποτε η προεστώσα έστειλε μια νέα μοναχή στην πόλη για υπηρεσία. Εκείνη από συνεργεία διαβολική έπεσε σε βαρύ σφάλμα. ‘Ύστερα, απελπισμένη από την πτώση της, δε γύρισε αμέσως στο ησυχαστήριο. Έμεινε στον κόσμο και παρασύρθηκε σ’ έκλυτη ζωή. Γρήγορα όμως αηδίασε την αμαρτία και, μετανοημένη ειλικρινά για το κατάντημα της, πήρε το δρόμο της επιστροφής. δεν ξέρουμε όμως γιατί ο Θεός δεν επέτρεψε να πατήσει το πόδι της μέσα στον Παρθενώνα. Μόλις έφθασε στην εξώθυρα, έπεσε κάτω νεκρή.

Το γεγονός έκανε μεγάλη εντύπωση στις μοναχές και στους Πατέρες που ασκήτευαν εκεί γύρω. ΄Όλοι αμφέβαλλαν για τη σωτηρία της. Ένας άγιος Ερημίτης όμως που έμενε σε μια σπηλιά στην κορυφή του βουνού διηγήθηκε αργότερα το δράμα που είδε, καθώς προσευχόταν, τη στιγμή ακριβώς που η μετανοημένη μοναχή έπεσε νεκρή. Άγγελοι από τον Ουρανό κατέβαιναν να παραλάβουν την ψυχή της, αλλά και πλήθος πονηρά πνεύματα μαζεύονταν από παντού για να την αρπάξουν. Τότε έγινε μεγάλη φιλονικία ανάμεσα στα αγαθά και στα πονηρά πνεύματα. Οι δαίμονες απαιτούσαν την ταλαίπωρη ψυχή που τόσον καιρό δούλευε στην αμαρτία. Οι Άγιοι Άγγελοι βεβαίωναν πώς είχε μεταμεληθεί και γι’ αυτό ήταν άξια σωτηρίας.

- Πού είναι η μετάνοιά της; αντιλογούσαν τα πονηρά πνεύματα. Αφού ούτε να μπει στο Μοναστήρι της πρόλαβε και τη βρήκε ο θάνατος έξω από την πόρτα.

- Άφ’ ότου είδε ο Πανάγαθος Θεός τη θέλησή της να κλίνει στη διόρθωση, δέχτηκε την μετάνοιά της, αποκρίθηκαν οι Άγγελοι. Η ψυχή είναι κυρία της θελήσεώς της, της δε ζωής και του θανάτου ο πάντων Δημιουργός και κυρίαρχος Θεός.

Έτσι οι δαίμονες έφυγαν νικημένοι, ενώ οι Άγιοι Άγγελοι με χαρά οδήγησαν την ψυχή στα Ουράνια.

ΠΗΓΗ : ΠΡΩΤΟΠΡ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κ. ΑΚΡΙΒΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΛΑΪΚΩΝ, εκδ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ Ι.Ν.ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΟΛΟΥ, 2002, σ. 59.

 Πηγή:tribonio.blogspot.gr

ΜΗ ΒΛΑCΦΗΜΗC ΤΟΝ ΕΥΕΡΓΕΤΗ CΟΥ

Στην Ελλάδα μας,
στην χώρα της αλήθειας και της Ορθοδοξίας, στην πατρίδα που πρέπει να ευωδιάζη απο τα άνθη της δοξολογίας και της ευγνωμοσύνης, στην χώρα των αγίων, στην πατρίδα του ηλίου και του φωτός, όλοι έχουμε ανάγκη από ΜΕΤΑΝΟΙΑ. Μετάνοια για ένα σατανικό πάθος που χωρίζει απο τον Θεό και συγχρόνως προσβάλλει τον πολιτισμό μας: το πάθος της ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ.


ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ;

Η βλασφημία των θείων είναι ένα απο τα πιο καταραμένα αμαρτήματα. Γιατί προέρχεται απο εωσφορικόν εγωισμό και διαβολικήν υπερηφάνεια. Δείχνει ότι ο βλάσφημος αποδίδει όλα τα κακά και τιςαναποδιές στον Κύριο και Θεόν του παντός. Σ' Αυτόν που είναι η πηγή όλων των καλών και τίποτε κακόν δεν εποίησεν.
Ο βλάσφημος είναι αχάριστος. Ενώ θα έπρεπε να ευχαριστεί αδιάκοπα τον Δημιουργό του ημέρα και νύκτα για όλες τις αφανείς και φανερές ευεργεσίες, για όλα τα πνευματικά και σωματικά δώρα του Κυρίου, όχι μόνο δεν ευχαριστεί τον Θεό, αλλά και τον υβρίζει. Είναι αχάριστος και υβριστής. Αλλά και ανόητος. Πετροβολάει τον Ουρανο! και οι πέτρες πέφτουν στην άδεια, την κενή απο σύνεσι κεφαλή του.
Ο βλάσφημος είναι και αχάριστος και υβριστής και ανόητος και δαιμονόπληκτος.Διότι η βλασημία είναι έργον διαβολικόν.
Απο που προήλθεν η βλασφημία των θείων; Απο την κακία, την μοχθηρία, το μίσος των Τούρκων κατά της αγίας μας θρησκείας, κατά των Χριστιανών. οι Τούρκοι βλασφημούσαν τον Χριστό, την Παναγία μας, τον Τίμιον Σταυρό. Και, όμως, στα Μουσουλμανικά κράτη εάν κάποιος τολμήση να βλασφημήση τον Μωάμεθ (αυτον που είχε πέντε γυναίκες) θα του κόψουν τον λαιμό.
Συ, λοιπόν, αδελφέ μου βλάσφημε, καταλαβαίνεις τι κακό κάνεις, τι κακό λαλεί η γώσσα σου όταν βλασημής; Συναισθάνεσαι που βρίσκεσαι όταν υβρίζης τον Αληθινό Θεό, τον Σωτήρα σου; Συλλαμβάνεις το βάραθρον της αβύσσου που πέφτεις όταν υβρίζης το Φως κσι την Αλήθεια,την Αγάπη και την Σωτηρία του κόσμου; Εκείνον που τρέμουν τα σύμπαντα και οι μυριάδες αγγέλοι μετά φόβου και τρόμου παρίστανται ενώπιον του.  Εκείνον που μ έναν Του λόγοέπλασε την γην και τον ήλιο και τα άστρα του ουρανού. Εκείνον που έπλασε και σένα άνθρωπο λογικό εκ του μηδενός.
Εάν θεωρείται παράπτωμα να υβρίσεις τον Μωάμεθ ή τον πρόεδρο της Δημοκραίας ή τον Πρωθυπουργό ή εναν επίσημο πρόσωπο, πόση ασέβεια είναι να υβρίζης τον Θεάνπρωπον ιησούν Χριστόν ή την Πανυπερευλογημένη θεοτόκον μητέρα του Χριστού Παναγία μας ή τον Ζωοποιόν Τίμιον Σταυρό;