Το βίωμα του πόνου του Σταυρού

Το βίωμα του πόνου του Σταυρού

Ηχογραφημένη ραδιοφωνική εκπομπή «Αθέατα Περάσματα» του π. Ανδρέα Κονάνου από τον ραδιοφωνικό σταθμό «Πειραϊκή Εκκλησία» για το νόημα του Σταυρού στη ζωή μας.

Το βίωμα του πόνου στο Σταυρό

0:10 / 55:00

Download

Μεγάλη Πέμπτη. Μυστικός Δείπνος

«Ο τρωγών μου την Σάρκα και πίνων μου το Αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ» (Ιωάν. ς ΄ 22-59, Ματθ. κς΄ 17-29)

Το μάννα έθρεψε τους Εβραίους στην έρημο 40 ολόκληρα χρόνια, αλλά δεν ήταν το μάννα το αληθινό. Ήταν μόνο το αντίτυπό του. Όσοι έφαγαν, πέθαναν.

Έπρεπε να έρθει το Μάννα το Αληθινό, που όσοι θα το τρώνε ποτέ δε θα πεθάνουν. Αυτό ζήτησαν κι εκείνοι που χόρτασαν ψωμί ανάμεσα στο πλήθος των πεντακισχιλίων. Δεν αναγνώρισαν όμως ότι το Αληθινό Ψωμί, «ο Άρτος ο Αληθινός» ήταν μπροστά τους. «Ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος», αλλ' «εαν τις φάγη εκ τούτου του Άρτου ζήσεται εις τον αιώνα».

Έτσι νομίζουν πολλοί. Στη συσσώρευση υλικών αγαθών φαντάζονται ότι υπάρχει η ζωή και η ευτυχία. Μοιάζουν μ' εκείνους εκ των πεντακισχιλίων που πλησίασαν τον Κύριο και ζήτησαν «την βρώσιν την απολλυμένην». Και αυτοί είναι οι πολλοί. Οι λίγοι μόνο, οι Δώδεκα, ο πολύ στενός Κύκλος, κατανόησε τον Ιησού. Αυτοί μείνανε, σ' εκείνο που έλεγε.

Είναι πολύ δύσκολο να διακρίνεις τι έχει ζωή μόνιμη και αιώνια και τι δεν έχει. Εκείνους που ο Πατήρ έλκυσε προς τον Υιό, αυτοί μόνοι μπορούν να καταλάβουν που είναι η ζωή (Ιωάν. Σ΄ 44).

«Ο τρωγών μου την Σάρκα ...; εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ». Σώμα και ψυχή γίνονται κατοικητήριο του Χριστού. «Χριστοφόροι» και «Θεοφόροι». «Σύσσωμοι» και «Σύναιμοι».

Πόση άμετρη είναι η Αγάπη Σου, Κύριε! Πώς με αξίωσες, μέλος δικό Σου να γίνω! Η σκηνή τούτη η ρυπαρή, σκηνή δική Σου να γίνει! Απορώ και ντρέπομαι τον εαυτό μου! Πού να τον ακουμπήσω, και πού ν' απλώσω τα μέλη τα δικά Σου; Βλέπω το φως της χάριτός Σου και από τα βάθη της καρδιάς, ποθώ πολύ, Δοξαστικά πολλά να σ' αποδώσω ...;

Του Δείπνου Σου του μυστικού, σήμερον, Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε, ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω, ου φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας, αλλ' ως ο ληστής ομολογώ σοι, Μνήσθητι μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία Σου.

ΠΗΓΗ

1myblog.pblogs.gr

Πρόσεχε την ψυχή σου!

Κάποτε ήταν ένας βασιλιάς, ο οποίος είχε ένα γιο πονηρό. Έχοντας χάσει κάθε ελπίδα για αλλαγή προς το καλύτερο, ο πατέρας καταδίκασε τον γιο του σε θάνατο.
Του έδωσε ένα μήνα περιθώριο για να προετοιμαστεί.

Πέρασε ο μήνας, και ο πατέρας ζήτησε να παρουσιασθεί ο γιος του. Προς μεγάλη του έκπληξη, παρατήρησε πως ο νεαρός ήταν αισθητά αλλαγμένος: το πρόσωπό του ήταν αδύνατο και χλωμό, και ολόκληρο το κορμί του έμοιαζε να είχε υποφέρει.

«-Πώς και σου συνέβη τέτοια μεταμόρφωση, γιέ μου;», ρώτησε ο πατέρας.
«-Πατέρα μου και κύριέ μου», απάντησε ο γιος, «πώς είναι δυνατόν να μην έχω αλλάξει, αφού η κάθε μέρα με έφερνε πιο κοντά στον θάνατο;».
«-Καλώς, παιδί μου», παρατήρησε ο βασιλιάς. «Επειδή προφανώς έχεις έρθει στα συγκαλά σου, θα σε συγχωρήσω. Όμως, θα χρειαστεί να τηρήσεις αυτή την διάθεση επιφυλακής της ψυχής σου, για την υπόλοιπη ζωή σου».
«-Πατέρα μου», απάντησε ο γιος, «αυτό είναι αδύνατο. Πώς θα μπορέσω να αντισταθώ στα αμέτρητα ξελογιάσματα και τους πειρασμούς;».

Ο βασιλιάς τότε διέταξε να του φέρουν ένα δοχείο γεμάτο λάδι, και είπε στον γιο του:
«-Πάρε αυτό το δοχείο, και μετάφερέ το στα χέρια σου, διασχίζοντας όλους τους δρόμους της πόλεως. Θα σε ακολουθούν δύο στρατιώτες με κοφτερά σπαθιά. Εάν χυθεί έστω και μία σταγόνα από το λάδι, θα σε αποκεφαλίσουν». 

Ο γιος υπάκουσε. Με ανάλαφρα, προσεκτικά βήματα, διέσχισε όλους τους δρόμους της πόλεως, με τους στρατιώτες να τον συνοδεύουν συνεχώς, και δεν του χύθηκε ούτε μία σταγόνα.
Όταν επέστρεψε στο κάστρο, ο πατέρας τον ρώτησε:
«-Γιέ μου, τι πρόσεξες καθώς τριγυρνούσες μέσα στους δρόμους της πόλεως;».
«-Δεν πρόσεξα τίποτε».
«-Τι εννοείς, ‘τίποτε’;», τον ρώτησε ο βασιλιάς. «Σήμερα ήταν μεγάλη γιορτή. Σίγουρα θα είδες τους πάγκους που ήταν φορτωμένοι με πολλές πραμάτειες, τόσες άμαξες, τόσους ανθρώπους, ζώα».
«-Δεν είδα τίποτε απ’ όλα αυτά», είπε ο γιος. «Όλη η προσοχή μου ήταν στραμμένη
στο λάδι μέσα στο δοχείο. Φοβήθηκα μην τυχόν μου χυθεί μια σταγόνα και έτσι
χάσω τη ζωή μου».
«-Πολύ σωστή η παρατήρησή σου», είπε ο βασιλιάς.
«Κράτα λοιπόν αυτό το μάθημα κατά νου, για την υπόλοιπη ζωή σου. Να τηρείς
την ίδια επιφυλακή για την ψυχή μέσα σου, όπως έκανες σήμερα για το λάδι μέσα στο δοχείο. Να στρέφεις τους λογισμούς σου μακριά από εκείνα που γρήγορα παρέρχονται, και να τους προσηλώνεις σε εκείνα που είναι αιώνια.
Θα είσαι ακολουθούμενος, όχι από οπλισμένους στρατιώτες, αλλά από τον θάνατο,
στον οποίον η κάθε μέρα μας φέρνει πιο κοντά. Να προσέχεις πάρα πολύ
να φυλάς την ψυχή σου από όλους τους καταστροφικούς πειρασμούς».

Ο γιος υπάκουσε τον πατέρα, και έζησε έκτοτε ευτυχής.

vatopaidi.wordpress.com

Μεγάλη Τετάρτη

Βρισκόμαστε στο μέσο της Μεγάλης Εβδομάδας. Το γεγονός που έρχεται η Εκκλησία να μας θυμίσει, λαμβάνει χώρα δύο ημέρες πριν οδηγηθεί ο Ιησούς Χριστός στο Σταυρό. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος είναι αυτός που εξιστορεί τι έγινε εκείνη την ημέρα:

Ο Ιησούς βρισκόταν στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού. Εκεί εμφανίστηκε μια γυναίκα κρατώντας ένα μπουκαλάκι με ακριβό μύρο. Ζήτησε συγχώρεση από τον Υιό του Θεού, επειδή ήταν πόρνη, και έριξε αυτό το μύρο στα μαλλιά Του. Οι μαθητές του Ιησού, θεώρησαν την πράξη αυτή μεγάλη σπατάλη, αφού θα μπορούσαν να πουλήσουν το μύρο και με τα χρήματα που θα έπαιρναν να βοηθούσαν τους φτωχούς. Ο Ιησούς παίρνοντας το μέρος της γυναίκας, επίπληξε τους μαθητές του, λέγοντας τους ότι η γυναίκα αυτή του έκανε καλό, αφού με αυτό το μύρο τον ετοίμασε για την ταφή. Τους θύμισε ότι τους φτωχούς θα μπορούν να τους βοηθούν καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής τους, ενώ Εκείνον θα τον έχουν για λίγο ακόμα. Την συγχώρησε για τις αμαρτίες της και, προφητικά μιλώντας, είπε ότι η πράξη της αυτή θα αναφέρεται στο Ευαγγέλιο που θα κηρυχθεί σε όλο τον κόσμο, αποτελώντας, αυτή η αναφορά, ένα μνημόσυνο γι’ αυτήν. Τότε ο Ιούδας έφυγε και πήγε να συναντήσει τους Αρχιερείς. Τους ρώτησε τι θα του δώσουν για να τους παραδώσει τον Χριστό, και αυτοί του υποσχέθηκαν τριάντα αργύρια.

Το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης, στις εκκλησίες μας, τελείται το Μυστήριο του Μεγάλου Ευχελαίου. Κατά την διάρκεια του, διαβάζονται επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές. Ευλογείται έτσι το λάδι με το οποίο ο ιερέας «σταυρώνει» τους πιστούς στο μέτωπο, στο πηγούνι, στα μάγουλα και στις παλάμες.

Το Μυστήριο του Ευχελαίου, μπορεί να τελεστεί και εκτός ναού, όποτε το ζητήσει ένας πιστός από τον ιερέα της ενορίας του. Και τότε, όταν τελείται δηλαδή σε κάποιο σπίτι, διαβάζονται επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές. Το λάδι του Ευχελαίου θεωρείται θεραπευτικό. Κατά την διάρκεια του μυστηρίου ο ιερέας ανάβει ένα κερί για κάθε Ευαγγέλιο που διαβάζει. Αυτό κάνουν και μερικοί πιστοί κατά την διάρκεια του Μεγάλου Ευχελαίου, στην εκκλησία, την Μεγάλη Τετάρτη.

Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, οι γυναίκες πηγαίνουν στο Μεγάλο Ευχέλαιο, έχοντας μαζί τους μια σουπιέρα με αλεύρι. Σε αυτό στερεώνουν τρία κεριά, τα οποία καίνε κατά την τέλεση του Μυστηρίου. Το αλεύρι αυτό, το χρησιμοποιούν για να φτιάξουν τα πασχαλινά κουλούρια την επόμενη ημέρα.

orthodoxos.wordpress.com

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΒΡΑΔΥ:" Κύριε, η εν πολλαις αμαρτίαις... Δέξαι μου τάς πηγά των δακρύων μου.."

" Κύριε, η εν πολλαις αμαρτίαις... Δέξαι μου τάς πηγά των δακρύων μου.."

 Τό τροπάριον της αγίας Κασσιανης δείχνει βάθος κατανύξεως καί αισθηση μετάνοιας. Μόνο μιά ψυχή πού αναζητα τό ελεος του Θεου κράζει ·" Κύριε..." καί σπεύδει νά ομολογήσει τήν αμαρτωλότητά της γιά νά αγγίξει τήν Θεϊκή ευσπλαγχνία. Μιά αυτοκριτική πού συγκλονίζει τήν αμαρτωλή ψυχή καί παρακαλει τόν Κύριον γιά συγχώρεση.  Πόσο μοιάζει μέ τόν προφήτη Δαυδ πού μετά τή θανάσιμη αμαρτία του, ζητα μέ δάκρυα τό ελεος του Θεου, κράζοντας· "  ελέησόν με ο Θεός κατά τό μέγα ελεός Σου..."! Ζητα τό μέγα ελεος του Θεου γιά τίς αμαρτίες του καί συγκλονίζεται ολος. Δέν παύει νά τόν παρακαλει μέ αλλους  ικετευτικούς ψαλμούς " Κύριε, εισάκουσόν της προσευχης μου, καί η κραυγή μου πρός σέ ελθέτω..."ψαλμ.101) , " Κύριε, εκέκραξα πρός σέ, εισάκουσόν μου πρόσχες τη φωνη τη δεήσεώς μου,..."ψαλμ.140). Κραυγάζει καί δέεται μέ δάκρυα στά μάτια γιά τήν αθλια ψυχή του πού αμάρτησε ενώπιον του Θεου.  Ομολογει τήν ασθένεια της ψυχης του, λέγοντας ·"  Ελέησόν με, Κύριε, οτι ασθενής ειμι ιασαί με, Κύριε, οτι εταράχθη τά οστά μου, καί η ψυχή μου εταράχθη σφόδρα...σωσόν με ενεκε του ελέους σου...λούσω καθ  εκάστην νύκτα τήν  κλίνην μου, εν δάκρυσί μου τήν στρώμνην μου βρέξω " ψαλμ. 6). Μιά βαθιά εξομολόγηση πού συνταράσσει τά σωθικά του προφήτη Δαυδ διότι ζητα τήν σωτηρία της ψυχης του. Ζητα τή σωτηρία της ψυχης του καί αναγνωρίζει τό μέγεθος των αμαρτιων του, Δέν παύει νά παρακαλει μέ δάκρυα τό Θεό γιά τό θεῖο ελεος Του. Πόσο ελπίζει στό ελεος του Θεου πού κλαίει κάθε βράδυ στό κρεβάτι του πρίν κοιμηθει. Λούει τό κρεββάτι του από τήν αφθονία των δακρύων του. Μετάνοια μετά δακρύων! Μετάνοια ειλικρινής! Μετάνοια ομολογητική! Μετάνοια μετά συντριβης καρδιας!

Πνευματικός Πατέρας

 
Όλοι έχομε ανάγκη πνευματικού οδηγού. Το πόσο και το γιατί, ας αφήσομε να μας το ειπούν οι διδάσκαλοί μας, οι άγιοι πατέρες:

Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέγει: Εκείνοι που στηρίχθηκαν στις δικές τους δυνάμεις, και νόμισαν, ότι δεν έχουν ανάγκη από οδηγό, οπωσδήποτε απατήθηκαν. Όπως το πλοίο, όταν έχει καλόν κυβερνήτη, φθάνει με την βοήθεια του Θεού σώο στο λιμάνι έτσι και η ψυχή, όταν έχει καλόν οδηγό, ανεβαίνει εύκολα στον ουρανό, έστω και αν έχει διαπράξει πλήθος κακών.

Ο άγιος Μάρκος ο Ασκητής στην επιστολή του «προς Νικόλαον Μoνάζοντα», λέγει: ο ιδιόρρυθμος, εκείνος που ακολουθεί δικό του τρόπο ζωής και βαδίζει χωρίς ευαγγελική γνώση και χωρίς οδηγίες πνευματικού, σκοντάφτει συχνά και πέφτει σε πολλούς λάκκους και παγίδες του πονηρού και πλανιέται πολύ και δεν γνωρίζει, τι τέλος θα έχει. Πολλοί, έκαμαν μεγάλους κόπους, άσκηση και κακοπάθεια και υπέφεραν πολλούς μόχθους για τον Θεό. Όμως η ιδιορρυθμία τους και η έλλειψη διάκρισης και πνευματικής βοήθειας, έκαμαν να πάνε χαμένοι οι τόσοι και τόσοι κόποι τους.

Προσευχή Εξομολογητική

Κύριε, μη παραβλέψεις την αμαρτωλή ψυχή μου,που ζεί μέσα στην αμαρτία, σε χρειάζομαι περισσότερο απο κάθε άνθρωπο της γής, είμαι χειρότερος απο κάθε λογικό όν,και φέρομαι ανόητα που δεν γνωρίζω το καλό της ψυχής μου.

Τρέξε στη δυστυχία της ψυχής μου, διότι είμαι κυριευμένος απο πολλά πάθη που δεν τα βλέπουν οι άνθρωποι εύκολα,  κρύβομαι απο τους άλλους αλλά  εγώ ο ταλαίπωροςδεν μπορώ να κρυφτώ  απο το άγρυπνο μάτι της κρίσεως Σου.

Κύριε ,βοήθησέ με και σώσον με,τον αδιάντροπο και εραστή των παθών.

Κύριε η ραθυμία μου με καταβάλλει σε κάθε αμαρτία και γίνομαι πρόθυμος σε κάθε πειρασμό. που με χλευάζουν ακόμη και οι δαίμονες για την αθλιότητα μου.

Κύριε, ελέησόν με! Κύριε, ταπείνωσέ με! για να σωθώ.

Κύριε, ταπείνωσέ με για να μετανοήσω ειλικρινά. Κύριε, σώσέ με απο κάθε υπερηφάνεια, θυμό, κακία, φθόνο και περιέργεια.

Κύριε, σκέπασέ με, με τη φιλανθρωπία Σου και καθοδήγησέ με στο δρόμο των εντολών Σου.

Κύριε, νιώθω τόσο ανίσχυρος, σαν σκουλίκι, που εύκολα μπορούν να το πατήσουν οι άνθρωποι για να το λιώσουν.

Κύριε, σώσόν με. Κύριε, δέξου τα δάκρυα της μετανοίας μου ώστε να κατανοήσεις ότι ζητώ ευσπλαγχνικά το θείο έλεος Σου.

Κύριε, έχω μοιάσει του φαρισαίου και γεμάτος έπαρση, νομίζω ότι έχω επιτύχει κάτι στη ζωή μου.

Ψυχή μου,πόσο σκοτεινή είσαι, που δεν βλέπεις ούτε το έλεος του Θεού μέσα σου, γίνεσαι άχάριστη και αναιδής στις τόσες ευλογίες του Θεού.

Ψυχή μου, πόσο τυφλωμένη είσαι, απο τα ακάθαρτα πάθη και δεν εξετάζεις τον εαυτό σου για να έρθεις σε μετάνοια.

Ψυχή μου, πόσο αναίσθητη γίνεσαι, που ούτε φοβάσαι το Θεό, κάνεις τα πάντα χωρίς ντροπή.

Ψυχή μου,πόσο εύκολα κατρακυλάς μέσα στο βάθος των αμαρτιών σου,και δεν σταματάς ν'αμαρτάνεις.

Ψυχή μου,σε παρακαλώ σταμάτα λίγο,και κοίτα το Σταυρό του Κυρίου, που για σένα σταυρώθηκε.

Ψυχή μου.σήκω και μετανόησε με δάκρυα που να βρέχουν τη γή για την αδικία που προσφέρεις στον εαυτό σου.

Ψυχή μου,ταπεινώσου σαν τον ληστή,την πόρνη και τον άσωτο υιό,και γίνε τυφλός στα πάθη.

Η αμάθεια σου δεν έχει όρια,διότι όλο σκοντάφτεις και πέφτεις.

Ψυχή μου,μετανόησε, δάκρυσε, ταπεινώσου και φύγε απο το σκοτάδι της αμαρτίας και πήγαινε στο φώς των αρετών στο φώς των εντολών του Θεού.

Κύριε,άπειρη η Σοφία Σου για τον αμαρτωλό δούλο Σου,που δεν παύεις να με ελεείς να με συγχωρείς, να με φωτίζεις και να με θερμαίνεις με τη Θεία Αγάπη Σου, για να νοιώσω την αθλιότητά μου ενώπιον της άπειρης αγαθότητός Σου. της θείας παντοδυναμίας Σου.

Κύριε,σε υμνώ και σε δοξάζω που με δέχεσαι τόσο αμαρτωλό και δείχνεις τη φιλεύσπλαγχνία Σου χωρίς να με δικάσεις με τη δικαιοσύνη Σου.

Κύριε, παρά τη μεγάλη αμαρτωλότητά μου έχεις γίνει πλέον η τροφή της ψυχής μου,που ευφραίνομαι με την ουράνια χάρη Σου.

Κύριε,ενώ εσύ με τρέφεις εγώ ο άθλιος δεν φυλάττω τις εντολές Σου και το νοιώθω διότι με ελέγχει η συνείδήσή μου για τις αμαρτίες μου.

Ψυχή μου, που είναι η θυσία σου στον ευεργέτη σου; που είναι η καθαρή προσευχή σου;που είναι η ταπεινή νηστεία σου;

που είναι η αγάπη σου για το Θεό; Ζείς για τον εαυτό σου χωρίς να προσφέρεις τίποτα στο Θεό.

Ψυχή μου, οι λογισμοί σου είναι ακάθαρτοι,τα λόγια σου υπερήφανα, ενώ οικοδομείς άλλους εσύ μένεις ερηπωμένη και γκρεμισμένη, τίποτα καλό δεν έχεις παρουσιάσει στο Θεό.

Ψυχή μου,πόσο άδεια είσαι απο αρετές! πόσο αμέλεια σε κυβερνά! που είναι η καθαρότητά σου; που είναι η αγνότητά της σκέψεως σου;

Ζείς για τον κόσμο. Ζείς για τον εαυτό σου. Μετανόησε και κλάψε για τις αμαρτίες σου.

Ψυχή μου, εξομολογήσου ειλικρινά στο Θεο του ελέους, χωρίς να κρύψεις τίποτα για να δεχθείς τη λυτρωτική θεία χάρη Του,

να σε σκεπάζει πλούσια, ώστε κεκαθαρμένη πλέον να ζείς, δοξάζοντας το Θεό.

Κύριε μου, εσύ που δέχθηκες τόσους μετανοημένους αμαρτωλούς,δέξου και τη δική μου μετάνοια, προσπίπτω στα ευσπλαγχνικά πόδια σου, και σε ικετεύω με δάκρυα ελέησόν με, συγχώρεσόν με και σώσόν με.

Κύριε, διώξε κάθε απρεπή φαντασία, κάθε θυμό και οργή και ντύσέ με με στολή φωτεινή σαν των αγγέλων και να σε υμνώ.

Ψυχή μου, τι έχεις να απολογηθείς την ώρα της κρίσεως σου, που τα πάντα θα είναι γνωστά στο Θεό.

Σκέψου την αιώνια ζωή. Μετανόησε. Λυπήσου τον εαυτό σου.

Κύριε, κράζω και φωνάζω μ'όλη την ψυχή μου ελέησόν με τον αμαρτωλό. Όλο το σώμα μου αναταράζεται απο λυγμούς μετανοίας και ζητώ το μέγα έλεος σου.

Σε ικετεύω ελευθέρωσέ με απο τις αμαρτίες μου.

Κύριε, κοίτα τη λύπη της ψυχής μου, την ειλικρινή μετάνοια μου και ελέησόν με.

Κύριε,κοίτα την ταπείνωσή της ψυχής μου,τα δάκρυα της μετανοίας μου, και άκου τη φωνή της καρδιάς μου,που φωνάζει:Ελέησόν με!

Κύριε, κοίτα το πλανεμένο πρόβατο σου και σώσέ το, ως καλός ποιμένας.

Κύριε, ελέησόν με, σώσόν με.

Κύριε, θεράπευσέ τις πληγές της ψυχής μου με το φάρμακο του ελέους Σου.

Ψυχή μου,προσεύχου κατανυκτικά. νήστευε με αρετή, αγρύπνα καθημερινά, έχοντας καρδία συντετριμμένη και πνεύμα ταπεινώσεως, λέγοντας :

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλόν. Αμήν.

fathers.pblogs.gr

ΤΟ ΛΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

" Εξομολογείσαι; "Όχι Γέροντα", Γιατί; Να εξομολογείσαι. Το γράφει το Ευαγγέλιο. Είναι μυστήριο της Εκκλησίας. Να εξομολογείσαι, διαφορετικά μην κοινωνείς. Να βρίσκετε καλούς πνευματικούς, να τα πείτε όλα. Πως πηγαίνετε στον γιατρό; Έτσι να πηγαίνετε και στον πνευματικό. Υπάρχουν και άγιοι πνευματικοί.

           Ελέρωσες το φουστάνι σου, τι θα κάνεις; Θα το πλύνεις. Ο Χριστός θα σου πει " γιατι δεν μετάνιωσες, γιατί δεν εξομολογήθηκες;" Να εξομολογηθείς με ειλικρίνεια γιατί θα φανερωθούν μία μέρα ΟΛΑ στην άλλη ζωή. Χρειάζεται αυτοκατάκριση όταν εξομολογείσαι. Όχι απλώς να τα πεις.

            Όταν κρύβετε μια σοβαρή πράξη κατά την εξομολόγηση, τότε δεν υπάρχει εξομολόγηση και να εξομολογείστε τακτικά, μην αφήνετε την ψυχή σας να λερώνεται.

             Να εξομολογείστε λοιπόν στον πνευματικό σας. Όπως πλένετε το παντελόνι σας, όταν λερωθεί και καθαρίζει, έτσι καθαρίζει και η ψυχή του ανθρώπου, όταν πηγαίνουμε για εξομολόγηση.

             Να εξομολογείστε και να κοινωνείτε. Είναι το σώμα και το αίμα του Χριστού. Παίρνετε δύναμη. Έτσι αντέχουν και οι μάρτυρες".

από το βιβλίο "ΛΟΓΟΙ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ"

ΣΚΟΠΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

«Ο κόσμος έχει φύγει από τον Θεό, ούτε προσεύχεται, ούτε νηστεύει, ούτε αγιασμό, ούτε ευχέλαιο, ούτε εξομολόγηση, τίποτα. Ο άνθρωπος όμως που δεν τηρεί τον νόμο του Θεού ζει στην αμαρτία και τον θάνατο. Κάθε μέρα μεσα στην αμαρτία. Και τι κερδίζει ο άνθρωπος από τον κόσμο; Απλώς θα σπουδάσετε, θα γίνετε γιατροί, δικηγόροι και θα κάνετε οικογένεια.

        Όταν δεν είσθε, παιδάκια μου κοντά στο Θεό, θα έχετε πολλά προβλήματα, τα οποία δεν μπορείτε να ξεπεράσετε. Δύο πράγματα επιτρέπει ο Θεός στη ζωή μας. Ένα πάθος που είναι εξ' αμαρτιών και ένα πάθος που είναι για δοκιμασία, γι'αυτό πρέπει τώρα που είστε μικροί, προπάντων να εξομολογείσθε, να πηγαίνετε στην εκκλησία, να έχετε αγάπη και σεβασμό προς τους  γονείς σας για να γίνετε καλοί και σωστοί στην κοινωνία.

          Όταν τα κάνετε αυτά θα εφαρμόζετε αυτό που έλεγε ο Άγιος Αντώνιος, όταν ήταν στη ζωή, «δεν φοβάμαι τον Θεό γιατί δέχομαι τις εντολές Του και τις τηρώ»

          Είμαστε θνητοί. Ήλθαμε να κάνουμε μία περιοδεία και να φύγουμε. Ο Θεός μας λέει: «φροντίζετε την ψυχή σας» γι'αυτό είναι χίλιες φορές προτιμότερο να μη ζούμε, παρά να ζήσουμε την κόλαση. Ας το προσέξουμε αυτό παιδάκια μου. Τι κερδίζουμε σάυτόν τον κόσμο; Τίποτα. Αξίζει όμως να ζούμε, αν ζούμε για τον Χριστό.»

από το βιβλίο "ΛΟΓΟΙ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ"

fathers.pblogs.gr

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

Η Αγία Γραφή και η Ιερά Παράδοση φιλοξενούν πολυάριθμες μαρτυρίες σχετικά με την ύπαρξη και τη δράση των αγγέλων. Μετά από τη πτώση των πρωτοπλάστων άγγελοι φυλάσσουν το Παράδεισο, άγγελοι διδάσκουν στον Αδάμ τον τρόπο καλλιέργειας της γης, ενώ άγγελοι εμφανίζονται στον Αβραάμ, στον Λωτ, κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο και σε πολλούς από τους προφήτες. Στο κείμενο της Καινής Διαθήκης οι άγγελοι μνημονεύονται σε πολλά χωρία, εκ των οποίων τα ενδεικτικότερα είναι κατά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και καθ΄ όλη την πορεία του Ιησού από την Γέννηση μέχρι και την Ανάληψή του. 




Δημιουργία και σκοπός ύπαρξης των αγγέλων

Οι άγγελοι δημιουργήθηκαν πριν από τον υλικό κόσμο, αφού στο βιβλίο της Π.Δ. «Ιώβ» παρουσιάζεται ο Θεός να μιλά και να ομολογεί, ότι μόλις δημιούργησε τα άστρα, όλοι οι άγγελοι τον ύμνησαν με δοξολογίες.

Τι σημαίνει «Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται…»

Δύο από τα πιο γνωστά τροπάρια της Μ. Εβδομάδας είναι τα «Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται» και «Τον νυμφώνα Σου βλέπω». 

Ποια είναι όμως η σημασία τους;

Το πρώτο απ’ αυτά λέει:

Ποιος είναι ο διάβολος και πως ενεργεί;

Η Αγία Γραφή μας λέει ότι ο διάβολος είναι «ο πεσών Εωσφόρος». γι' αυτόν μας πληροφορεί ο Κύριος: «είδον τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα» (Λουκ. 10,1.8. ). Είναι ο άρχοντας, ο αρχηγός τουαγγελικού τάγματος των εκπεσόντων από τον ουρανό, όταν θέλησαν νααποστατήσουν από το θείο θέλημα. Τότε αυτόματα συντρίφτηκαν καιξέπεσαν από την αξία και τη θέση τους. Έχασαν συγχρόνως και την έκπαγλη και φωτεινή ωραιότητα της μορφής τους. Έγιναν φρικιαστικά τέρατα των οποίων και μόνο η μνήμη είναι μισητή. Δεν υπάρχει στη διαβολική του υπόσταση τίποτα το καλό, το αγαθό, το δίκαιο, το ευθές, το
λογικό, το αληθινό. 

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ..

Μια παλίά ιστορία λέγει:

     Κάποτε ο διάβολος το έριξε στο εμπόριο. Άνοιξε ένα μεγάλο κατάστημα, ένα σούπερ - μάρκετ, όπως θα λέγαμε σήμερα. Και κάθε μέρα διαφήμιζε και πουλούσε τα προϊόντα του.

     Ανάμεσα στα εμπορεύματά του, υπήρχε και ένα εργαλείο με πολύ παράξενο και προκλητικό σχήμα. Επάνω στο εργαλείο αυτό ο διάβολος είχε βάλει μία πινακίδα που έλεγε:

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ. Πολλοί από τους πελάτες του ενδιαφέρθηκαν να το αγοράσουν, το παράξενο αυτό εργαλείο. Αλλά ο διάβολος έμεινε άκαμπτος και ανυποχώρητος.

     Μην κάνετε κουβέντα! έλεγε. Ότι άλλο θέλετε, μπορώ να το πουλήσω. Αυτό όχι! Αυτό είναι το πιο χρήσιμο, από όσα έχω. Και είναι πραγματικά παράξενο. Με αυτό κατορθώνω,

εκείνα που δεν που δεν θα μπορούσα να κατορθώσω με κανένα άλλο τρόπο. Μην κάνετε λοιπόν συζήτηση. Γιατί πουλώντας το εργαλείο αυτό, εγώ το έκλεισα το μαγαζί μου!...

    Ποιο ήταν αυτό το εργαλείο;

Ένας που θέλησε να το περιεργασθεί λίγο καλύτερα, διάβασε το όνομά του! Το έλεγαν:

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ..

   Και πράγματι. Όταν στην καρδιά ενός ανθρώπου ριζώσει ο λογισμός, ότι δεν υπάρχει σωτηρία, δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει παράδεισος, τότε ο άνθρωπος είναι ικανός για όλα!

Γι'αυτό και ο κύριος αγώνας μας πρέπει να είναι, να αχριστέψουμε το όπλο αυτό του διαβόλου.

   Πως όμως θα το αχρηστέψουμε;

   Άς δούμε, τι μας λέξει ο άγιος Θεοφάνης ο έγκλειστος:

   Η έλλειψη πίστης στον Θεόν προέρχεται από τον εχθρό μας. Αυτό χτίζει έναν τοίχο ανάμεσα σε μας και στον Θεό. Με σκοπό να μας χωρίσει για πάντα από τον Θεό !

   Αυτόν τον τοίχο τον γκρεμίζει η μετάνοια και η εξομολόγηση. Ο διάβολος αυτό το ξέρει. Και για αυτό αγωνίζεται με όλες τους τις δυνάμεις, να μη μας αφήσει να στραφούμε με πίστη στον Χριστό.

   Πως;

• ΄Άλλοτε σπέρνει μέσα στην ψυχή μας αμφιβολίες.

• Άλλοτε μας κάνει να σκεπτόμαστε, ότι εμάς δεν θα μας συγχωρήσει ο Χριστός!

   Οι χειρότερες παγίδες του διαβόλου είναι η αμφιβολία και η απελπισία. Αν λοιπόν θέλετε να σωθείτε, φυλαχθείτε από αυτές, όσο πιο πολύ μπορείτε!

   Μη πιστεύετε ποτέ σε τέτοιους λογισμούς!....Και αν ο διάβολος δεν σας παραδίδει το όπλο του αυτό, αρπάχτε το με τη βία!...Διώχτε και καταφρονήστε τους λογισμούς αυτούς.

   Μην ξεχνάτε ποτέ ότι:

   Ο Κύριος θέλει την σωτηρία όλων μας. Και συνεπώς και την δική σας. Μας προσκαλεί κοντά του όλους μας. Και το ενδιαφέρον σας για τη σωτηρία σας αυτό δείχνει: ότι ο Χριστός σας φωνάζει: "Δεύτε προς με....καγώ αναπαύσω υμάς". Μη νομίζετε, ότι το ενδιαφέρον σας αυτό προέρχεται από σας τους ίδιους; Όχι ο Κύριος το έσπειρε αυτό στην ψυχή σας. Και αφού Αυτός το έσπειρε, δεν επιτρέπεται να αμφιβάλλουμε, ότι θα μας χαρίσει αυτό, στο οποίο ο ίδιος μας καλεί.

   Πλησιάστε λοιπόν με θάρρος. Και μην αφήνετε τον εχθρό, να σπέρνη στην ψυχή σας ζιζάνια αμφιβολίας και απιστίας. Ούτε να σας λέει, ότι δεν πρόκειται να σωθείτε.

   Μην τον πιστεύετε. Τον πλάνο. Τον ψεύτη.

   Μην ξεχνάτε, ότι "ο Θεός θέλει πάντας σωθήναι". Και έχει άνα πόθο. Να ελεεί. Να ελεεί. Να ελλεί.

Από το βιβλίο "ΑΓΑΛΛΙΑΜΑ ΚΑΡΔΙΑΣ" του Μητροπολίτου Νικοπόλεως ΜΕΛΕΤΙΟΥ

Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως

Η αληθής νηστεία – Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου

Ν η σ τ ε ύ ε ι ς ;
Απόδειξέ το μέσα από τα έργα σου… 
Ε ά ν δεις φτωχό, να τον ελεήσεις
Ε ά ν δεις εχθρό, να συμφιλιωθείς μαζί του 
Ε ά ν δεις μια όμορφη γυναίκα, να μην την κοιτάξεις 

Ας μη νηστεύει μόνον το στόμα… αλλά και το μάτι και η ακοή και τα χέρια και τα πόδια και όλα τα μέλη του σώματος. 
Τα χέρια, από την αρπαγή και την πλεονεξία
Τα πόδια, από τους δρόμους που οδηγούν σε αμαρτωλά θεάματα
Τα μάτια, να μην πέφτουν λάγνα πάνω σε όμορφα πρόσωπα ούτε να περιεργάζονται τα κάλλη άλλων.

Δεν τρως κρέας;

Τα μάτια σου, ας μη φάνε την ακολασία
Η ακοή σου, ας μη δέχεται κακολογίες και διαβολές
Το στόμα, ας νηστεύσει από αισχρά λόγια και λοιδορίες.

Αφού δεν είμαστε σαν τα ζώα, γιατί πρέπει να δαγκώνουμε και να τρώμε τους αδελφούς μας; 


Περισσότερα εδω

Μ.ΔΕΥΤΕΡΑ ~ ΙΔΟΥ Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ....

ΙΔΙΟΜΕΛΟ ΤΗΣ ΜΕΓ. ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Ιδού, ο νυμφίος έρχεται
εν τω μέσω της νυκτός
και μακάριος ο δούλος
ο ευρήσει γρηγορούνται,
ανάξιος δε πάλιν,
ον ευρήσει ραθυμούντα
βλέπε ούν, ψυχή μου,
μη τω ύπνω κατενεχθής
ίνα μη τω θανάτω παραδοθής,
και της βασιλείας έξω κλεισθής
αλλά ανάνηψον κράζουσα
άγιος, άγιος, άγιος ει ο θεός ημών,
διά της θεοτόκου ελέησον ημάς.