Η εξομολόγηση λυτρώνει τον άνθρωπο.

Η εξομολόγηση λυτρώνει τον άνθρωπο. Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης

Γέροντα, στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού οι Χριστιανοί έκαναν δημόσια εξομολόγηση. Βοηθάει αυτό;

            - Άλλα τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και άλλα τώρα. Σήμερα αυτό δεν βοηθάει.

            - Γιατί, Γέροντα; Τότε είχαν πιο πολύ ζήλο;

            - Και πιο πολύ ζήλο είχαν και δεν είχαν αυτά που έχουν σήμερα οι άνθρωποι. Τώρα, βλέπεις, τα ανδρόγυνα χωρίζουν στα καλά καθούμενα, δεν είναι όπως παλιά.

Πως μπορούμε να κάνουμε προσευχή

Δημοσίευση: Δευτέρα, 12 Ιουνίου 2006

gonia.gr

Γράφει: Ιερεύς Σωτήριος Χριστοδούλου

Λιβανίζουμε λέγοντας την ευχή: "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς".

        Μπροστά στα εικονίσματα με σκυμμένο το κεφάλι διαβάζουμε με όσο πιο         χαμηλή και συντετριμμένη φωνή τα παρακάτω :
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς(3).

Πάτερ ημών.
Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου .... (142 ψαλμός).

Ελέησον με ο Θεός ... (50 ψαλμός).
(μπορείς κάθε φορά να διαβάζεις 2 διαφορετικούς ψαλμούς)
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς.

Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών. 

-Άγιε Ιωάννη Προφήτα και Άγιοι Απόστολοι πρεσβεύσατε υπέρ ημών.
-Άγιοι Ιεράρχες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.
-Άγιοι Μάρτυρες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.
-Άγιοι Πάντες πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Μνήσθητι Κύριε υπέρ υγείας & φωτίσεως των δούλων Σου
(αναφέρεις όσα ονόματα θέλεις και έχεις υπ' όψιν σου).

Μνήσθητι Κύριε υπέρ αναπαύσεως των δούλων Σου
(αναφέρεις όσα ονόματα θέλεις και έχεις υπ' όψιν σου).

-Μνήσθητι Κύριε και εμού του αμαρτωλού.

-Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς.

Όγκος 9 εκατοστά στο ιερό οστό

Ονομάζομαι Φώτης Καπνάκης, κατοικώ στο Σταυρό Θεσ/νίκης (τηλ. 23970–61363). Το 2003 το καλοκαίρι παρουσιάστηκαν προβλήματα στην υγεία μου. Ψάχναμε στους γιατρούς, να βρούν τι έχω. Επί επτά μήνες πηγαίναμε στα Νοσοκομεία. 

Την περίοδο αυτή μια χωριανή μας, η Αναστασία Στοΐτσα, είδε τη γυναίκα μου την Βασιλική και τη ρωτά: «Τι έχεις; Γιατί είσαι στενοχωρημένη; Μήπως έχεις προβλήματα στη δουλειά;» «Όχι. Ο άνδρας μου έχει πρόβλημα υγείας, γυρίζουμε στους γιατρούς, και δεν μπορούν να βρούν τι έχει». Τής λέει τότε: «Πιστεύεις;» «Φυσικά, πιστεύω» απαντά. «Τότε θα σου δώσω ένα βιβλίο του Αγίου Ραφαήλ να το διαβάσεις, να τον παρακαλέσεις, κι εκείνος θα έλθει». Μού έδωσε το βιβλίο “Σημείον Μέγα” του Κόντογλου, το διάβαζα συνέχεια. 

Θαύμα του Αγίου Ραφαήλ στο Σιμπίου Ρουμανίας

Το αντλούμε από προσωπική επιστολή του κ. Stefan TOMA, δρ Θεολογίας του Α.Π.Θ., στις 31.10.2006 από το Σιμπίου, σε επίσημο μάλιστα επιστολόγραφο της Μητροπόλεως Ardealului  (Str. Mitropoliei Nr. 35, Sibiu, 550179 RO­MA­NIA) Ρουμανίας. Ο επιστολογράφος απέστειλε το κείμενο και στα Ρουμανικά, όπως δημοσιεύθηκε σε Δελτίο Τύπου της εκεί Μητροπόλεως, ενημερώνοντας επίσης ότι το θαύμα πέρασε και στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως.


(31.10.2006), Σιμπίου, Ρουμανίας
Σεβασμιώτατε, Σας γράφω με πολλή μεγάλη χαρά για να Σας πληροφορήσω ότι ο Άγιος Ραφαήλ άρχισε να κάνει θαύματα και στην Ρουμανία και συγκεκριμένα στην πόλη μου, στο Σιμπίου. Εννοώ το γεγονός ότι μια [η] μικρή κόρη ενός ιερέας [ιερέως] που είναι σύμβουλος μαζί μου στην Μητρόπολη έχει ζήσει στην οικογένειά του [..] ένα θαύμα του Αγίου Ραφαήλ.

Θαυμαστή υπέρβαση υπογονιμότητος

Μας έγραφε στις 17.6.2007 η Κατερίνα Βέργη-Μυστακίδη (Οικονομολόγος-Επιχειρηματίας, Διευθύντρια Σπουδών Εκπαιδευτικού Συγκροτήματος Βέργη, Ζαΐμη 21, Πάτρα, katerina@vergis.org). 

Με το σύζυγό μου παντρευτήκαμε το 2001. Γνωρίζαμε ότι και οι δυό μας, μετά από πολλές ιατρικές εξετάσεις που είχαμε κάνει, ότι έχουμε πρόβλημα τεκνογονίας. Τρία χρόνια μετά το γάμο μας, με την ευλογία του πνευματικού μας, ξεκινήσαμε διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης σε γνωστό γιατρό στην Αθήνα.
Η πρώτη προσπάθεια πέτυχε, με αποτέλεσμα να κυοφορήσω 2 κοριτσάκια. Τον Νοέμβριο του 2004, στον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης μου, υπήρξαν επιπλοκές με αποτέλεσμα να γεννήσω φυσιολογικά. Οι κορούλες μας μετά από 2 ημέρες έφυγαν για τον ουρανό. Το πλήγμα ήταν βαρύ και ο πόνος αβάσταχτος. Τότε καταλάβαμε τι σημαίνει αυτό που λέει ο λαός «σε κόβουν με μαχαίρι και δεν βγάζεις αίμα». 

Θεραπεία από οξεία λευχαιμία

Γράφει ο Παν. Ζουπίδης (παρ. Δήμητρας, Καλλιθέα Αλεξ/πολης): Πάσχα του 2003 μοναχοπαίδι τότε η 4ετής Ιωάννα μας αρρώστησε με υψηλό πυρετό και ωτίτι- δα. Με τα δυνατά αντιβιοτικά σε δύο δόσεις έπεσε η άμυνα του οργανισμού. Στις 23/5 μας ξύπνησε με κλάματα, διπλωμένη στα δύο στο κρεβατάκι της. Μετά από αλλεπάλληλες εξετάσεις μας παρέπεμψαν στο Νοσοκομείο, κι από εκεί στη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα, διότι μόνο σε οργανωμένα νοσοκομεία των δύο πόλεων θα μπορούσαν να της κάνουν μυελόγραμμα. Στις 2.6.03 έγινε εισαγωγή στο αιματολογικό-ογκολογικό του ΑΧΕΠΑ. Φρικτό το θέαμα τόσων παιδιών! Της έκαναν αλλεπάλληλες αιμοληψίες και τελικά μυελόγραμμα. Την επομένη η Διευθύντρια-Καθηγήτρια κ. Φανή Αθανασιάδου μας ενημέρωσε ότι το παιδί μας έχει διπλότυπη οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία μεικτών τύπων- πληθυσμών (Τ και Β) με κυριαρχία των (Β), σπάνια περίπτωση. 

«Κύριε άκουσε τήν προσευχή μου»

Ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου μέ τίτλο «Κύριε άκουσε τήν προσευχή μου» στό Σεμινάριο Ορθοδόξου Πίστεως.

- Η προσευχή στή ζωή των Αγίων

- Η σημασία της προσευχής γία τόν κόσμο

- Ο ρόλος της προσευχής στήν πνευματική ζωή ενός χριστιανου?

- Προϋποθέσεις κί εμπόδια γιά τήν προσευχή

- Πώς νά κάνουμε προσευχή

- Δάκρυα καί εμπειρίες στήν προσευχή

- Στάδια της προσευχής 

Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με σαρκικό φρόνημα να γίνει πνευματικός άνθρωπος;

Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με σαρκικό φρόνημα να γίνει πνευματικός άνθρωπος; Πώς μπορεί ένας αμαρτωλός να γίνει δίκαιος; 

Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με σαρκικό φρόνημα να γίνει πνευματικός άνθρωπος; Πώς μπορεί ένας αμαρτωλός να γίνει δίκαιος; Πώς μπορεί η χάρη του Θεού να εισέλθει σ’ έναν άνθρωπο και να αντικαταστήσει το σαρκικό φρόνημά του και τη σαρκική θέλησή του; Πώς μπορεί το Άγιο Πνεύμα να φωτίσει την καρδιά ενός ανθρώπου; Πώς μπορεί το νερό να μεταβληθεί σε κρασί;». 

ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ

ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ (του Αγίου Ισαάκ του Σύρου).

Βίασε τόν ἑαυτό σου, σάν συναντήσεις τόν διπλανό σου, νά τόν τιμήσεις παραπάνω ἀπό τό μέτρο του. Φίλησε τά πόδια του και τά χέρια του, καί κράτησέ τα πολλές φορές μέ πολλή τιμή, καί βάλε τα ἐπάνω στά μάτια σου, καί παίνεψέ τον ἀκόμα καί γιά κεῖνα πού δέν ἔχει. Καί σάν χωριστεῖ ἀπό σένα, πές γι’ αὐτόν κάθε καλό καί τιμημένο, γιατί μ’ αὐτά καί μέ τέτοια τόν τραβᾶς στό καλό καί τόν κάνεις νά ντρέπεται ἀπό τά καλά τά λόγια πού τοῦ εἶπες, καί σπέρνεις σ’ αὐτόν σπόρους τῆς ἀρετῆς.

Κι’ ἀπό τήν τέτοια συνήθεια πού συνηθίζεις τόν ἑαυτό σου, τυπώνεται μέσα σου τύπωμα καλό, καί θ’ ἀποχτήσεις ταπείνωση μέσα σου, καί χωρίς κόπο κατορθώνεις τά μεγάλα. Κι’ ὄχι μονάχα αὐτό, μά κι’ ἄν ἔχει κάποια ἐλαττώματα, σάν τιμηθεῖ ἀπό σένα, εὔκολα παραδέχεται ἀπό σένα τή γιατρειά του, ἐπειδή ντρέπεται ἀπό τήν τιμή πού τοῦ ἔδωσες.

Τοῦτον τόν τρόπο νά ’χεις πάντα, νά γλυκομιλᾶς καί νά τιμᾶς ὅλους τούς ἀνθρώπους, καί νά μήν ἐρεθίζεις κανέναν, εἴτε νά τόν πεισμώνεις, μήτε γιά τήν πίστη του, μήτε γιά τά κακά τά ἔργα του. Φύλαγε τόν ἑαυτό σου νά μήν προσβάλεις κανένα σέ κάποιο πρᾶγμα. Γιατί ἔχουμε στόν οὐρανό κριτή πού δέν κοιτάζει πρόσωπο.

Από το Περιοδικό "Φίλοι Φυλακισμένων", Τεύχος 11 Φθινόπωρο 2010 - Χειμώνας 2011. 


http://orthodoxos.forumup.com